meritaturos
Latino[modifica]
Voce verbale
meritaturos
- accusativo maschile plurale del participio futuro (meritaturus) di meritō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /me.ri.taː.tuː.roːs/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi meritaturus, meritō