legandus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo lēgandus lēgandă lēgandum
genitivo lēgandī lēgandae lēgandī
dativo lēgandō lēgandae lēgandō
accusativo lēgandŭm lēgandăm lēgandum
vocativo lēgandĕ lēgandă lēgandum
ablativo lēgandō lēgandā lēgandō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo lēgandī lēgandae lēgandă
genitivo lēgandōrum lēgandārum lēgandōrum
dativo lēgandīs lēgandīs lēgandīs
accusativo lēgandōs lēgandās lēgandă
vocativo lēgandī lēgandae lēgandă
ablativo lēgandīs lēgandīs lēgandīs

Voce verbale

legandus

  1. gerundivo di lēgō (lēgāre)

Sillabazione[modifica]

lē | găn | dŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /leːˈɡan.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /leˈɡan.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo lēgō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)