labaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo labātūrus labātūră labātūrum
genitivo labātūrī labātūrae labātūrī
dativo labātūrō labātūrae labātūrō
accusativo labātūrŭm labātūrăm labātūrum
vocativo labātūrĕ labātūră labātūrum
ablativo labātūrō labātūrā labātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo labātūrī labātūrae labātūră
genitivo labātūrōrum labātūrārum labātūrōrum
dativo labātūrīs labātūrīs labātūrīs
accusativo labātūrōs labātūrās labātūră
vocativo labātūrī labātūrae labātūră
ablativo labātūrīs labātūrīs labātūrīs

Voce verbale

labaturus

  1. participio futuro di labō

Sillabazione[modifica]

lă | bā | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /la.baːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /la.baˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo labō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)