invitareris
Latino[modifica]
Voce verbale
invitareris
- seconda persona singolare del congiuntivo imperfetto passivo di invitō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /inˈwiː.taː.reː.ris/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi invitō
invitareris
vedi invitō