intimaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
intimaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (intimaturus) di intimō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (intimaturus) di intimō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /in.ti.maː.tuː.roː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi intimaturus, intimō