insultaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo insultātūrus insultātūră insultātūrum
genitivo insultātūrī insultātūrae insultātūrī
dativo insultātūrō insultātūrae insultātūrō
accusativo insultātūrŭm insultātūrăm insultātūrum
vocativo insultātūrĕ insultātūră insultātūrum
ablativo insultātūrō insultātūrā insultātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo insultātūrī insultātūrae insultātūră
genitivo insultātūrōrum insultātūrārum insultātūrōrum
dativo insultātūrīs insultātūrīs insultātūrīs
accusativo insultātūrōs insultātūrās insultātūră
vocativo insultātūrī insultātūrae insultātūră
ablativo insultātūrīs insultātūrīs insultātūrīs

Voce verbale

insultaturus

  1. participio futuro di insultō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /inˈsul.taː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo insultō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)