instauratoris
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
instauratoris m
- genitivo singolare di instaurator
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /in.stau̯.raː.toː.ris/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi instaurator
instauratoris m
vedi instaurator