inauguratus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo inaugurātus inaugurātă inaugurātum
genitivo inaugurātī inaugurātae inaugurātī
dativo inaugurātō inaugurātae inaugurātō
accusativo inaugurātŭm inaugurātăm inaugurātum
vocativo inaugurātĕ inaugurātă inaugurātum
ablativo inaugurātō inaugurātā inaugurātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo inaugurātī inaugurātae inaugurātă
genitivo inaugurātōrum inaugurātārum inaugurātōrum
dativo inaugurātīs inaugurātīs inaugurātīs
accusativo inaugurātōs inaugurātās inaugurātă
vocativo inaugurātī inaugurātae inaugurātă
ablativo inaugurātīs inaugurātīs inaugurātīs

Voce verbale

inauguratus

  1. participio perfetto di inaugurō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /i.nau̯.ɡu.raː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo inaugurō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)