illustraturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo illustrātūrus illustrātūră illustrātūrum
genitivo illustrātūrī illustrātūrae illustrātūrī
dativo illustrātūrō illustrātūrae illustrātūrō
accusativo illustrātūrŭm illustrātūrăm illustrātūrum
vocativo illustrātūrĕ illustrātūră illustrātūrum
ablativo illustrātūrō illustrātūrā illustrātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo illustrātūrī illustrātūrae illustrātūră
genitivo illustrātūrōrum illustrātūrārum illustrātūrōrum
dativo illustrātūrīs illustrātūrīs illustrātūrīs
accusativo illustrātūrōs illustrātūrās illustrātūră
vocativo illustrātūrī illustrātūrae illustrātūră
ablativo illustrātūrīs illustrātūrīs illustrātūrīs

Voce verbale

illustraturus

  1. participio futuro di illustrō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /il.luːs.traː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo illustrō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)