hortandus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo hortandus hortandă hortandum
genitivo hortandī hortandae hortandī
dativo hortandō hortandae hortandō
accusativo hortandŭm hortandăm hortandum
vocativo hortandĕ hortandă hortandum
ablativo hortandō hortandā hortandō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo hortandī hortandae hortandă
genitivo hortandōrum hortandārum hortandōrum
dativo hortandīs hortandīs hortandīs
accusativo hortandōs hortandās hortandă
vocativo hortandī hortandae hortandă
ablativo hortandīs hortandīs hortandīs

Aggettivo

hortandus m sing

  1. che deve essere esortato, incitato, spronato

Voce verbale

hortandus

  1. gerundivo di hortor

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ˈhor.tan.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo hortor

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre ad assumere il ruolo di aggettivo come qui mostrato può anche essere utilizzato come sostantivo (participio sostantivato)