fraudaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo fraudātūrus fraudātūră fraudātūrum
genitivo fraudātūrī fraudātūrae fraudātūrī
dativo fraudātūrō fraudātūrae fraudātūrō
accusativo fraudātūrŭm fraudātūrăm fraudātūrum
vocativo fraudātūrĕ fraudātūră fraudātūrum
ablativo fraudātūrō fraudātūrā fraudātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo fraudātūrī fraudātūrae fraudātūră
genitivo fraudātūrōrum fraudātūrārum fraudātūrōrum
dativo fraudātūrīs fraudātūrīs fraudātūrīs
accusativo fraudātūrōs fraudātūrās fraudātūră
vocativo fraudātūrī fraudātūrae fraudātūră
ablativo fraudātūrīs fraudātūrīs fraudātūrīs

Voce verbale

fraudaturus

  1. participio futuro di fraudō

Sillabazione[modifica]

frau | dā | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /frau̯.daːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /frau̯.daˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo fraudō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)