exsuctus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo exsūctus exsūctă exsūctum
genitivo exsūctī exsūctae exsūctī
dativo exsūctō exsūctae exsūctō
accusativo exsūctŭm exsūctăm exsūctum
vocativo exsūctĕ exsūctă exsūctum
ablativo exsūctō exsūctā exsūctō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo exsūctī exsūctae exsūctă
genitivo exsūctōrum exsūctārum exsūctōrum
dativo exsūctīs exsūctīs exsūctīs
accusativo exsūctōs exsūctās exsūctă
vocativo exsūctī exsūctae exsūctă
ablativo exsūctīs exsūctīs exsūctīs

Voce verbale

exsuctus

  1. participio perfetto di exsūgō

Sillabazione[modifica]

ĕx | sūc | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /eksˈsuːk.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ekˈsuk.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo exsūgō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)