evitaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo evitātūrus evitātūră evitātūrum
genitivo evitātūrī evitātūrae evitātūrī
dativo evitātūrō evitātūrae evitātūrō
accusativo evitātūrŭm evitātūrăm evitātūrum
vocativo evitātūrĕ evitātūră evitātūrum
ablativo evitātūrō evitātūrā evitātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo evitātūrī evitātūrae evitātūră
genitivo evitātūrōrum evitātūrārum evitātūrōrum
dativo evitātūrīs evitātūrīs evitātūrīs
accusativo evitātūrōs evitātūrās evitātūră
vocativo evitātūrī evitātūrae evitātūră
ablativo evitātūrīs evitātūrīs evitātūrīs

Voce verbale

evitaturus

  1. participio futuro di evitō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /eː.wiː.taː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo evitō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)