erratus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo errātus errātă errātum
genitivo errātī errātae errātī
dativo errātō errātae errātō
accusativo errātŭm errātăm errātum
vocativo errātĕ errātă errātum
ablativo errātō errātā errātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo errātī errātae errātă
genitivo errātōrum errātārum errātōrum
dativo errātīs errātīs errātīs
accusativo errātōs errātās errātă
vocativo errātī errātae errātă
ablativo errātīs errātīs errātīs

Voce verbale

erratus

  1. participio perfetto di errō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /er.raː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo errō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)