Vai al contenuto

enitentium

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

enitentium

  1. genitivo maschile plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor
  2. genitivo femminile plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor
  3. genitivo neutro plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor
ē | nī | tĕn | tĭ | ŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /eː.niːˈten.ti.um/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /e.niˈten.t͡si.um/

vedi ēnītēns, ēnītor