Vai al contenuto

enitentia

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

enitentia

  1. nominativo neutro plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor
  2. accusativo neutro plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor
  3. vocativo neutro plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor
ē | nī | tĕn | tĭ | ă
  • (pronuncia classica) IPA: /eː.niːˈten.ti.a/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /e.niˈten.t͡si.a/

vedi ēnītēns, ēnītor