Vai al contenuto

eiaculatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.
participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo eiaculātus eiaculātă eiaculātum
genitivo eiaculātī eiaculātae eiaculātī
dativo eiaculātō eiaculātae eiaculātō
accusativo eiaculātŭm eiaculātăm eiaculātum
vocativo eiaculātĕ eiaculātă eiaculātum
ablativo eiaculātō eiaculātā eiaculātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo eiaculātī eiaculātae eiaculātă
genitivo eiaculātōrum eiaculātārum eiaculātōrum
dativo eiaculātīs eiaculātīs eiaculātīs
accusativo eiaculātōs eiaculātās eiaculātă
vocativo eiaculātī eiaculātae eiaculātă
ablativo eiaculātīs eiaculātīs eiaculātīs

eiaculatus

  1. participio perfetto di eiaculō
  • (pronuncia classica) IPA: /eː.ja.ku.laː.tus/

dal verbo eiaculō

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)