dixeratis
Latino[modifica]
Voce verbale
dixeratis
- seconda persona plurale dell'indicativo piuccheperfetto attivo di dicō (dicere)
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /diːk.se.raː.tis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi dicō
dixeratis
vedi dicō