dissupaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo dissupātūrus dissupātūră dissupātūrum
genitivo dissupātūrī dissupātūrae dissupātūrī
dativo dissupātūrō dissupātūrae dissupātūrō
accusativo dissupātūrŭm dissupātūrăm dissupātūrum
vocativo dissupātūrĕ dissupātūră dissupātūrum
ablativo dissupātūrō dissupātūrā dissupātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo dissupātūrī dissupātūrae dissupātūră
genitivo dissupātūrōrum dissupātūrārum dissupātūrōrum
dativo dissupātūrīs dissupātūrīs dissupātūrīs
accusativo dissupātūrōs dissupātūrās dissupātūră
vocativo dissupātūrī dissupātūrae dissupātūră
ablativo dissupātūrīs dissupātūrīs dissupātūrīs

Voce verbale

dissupaturus

  1. participio futuro di dissupō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /dis.su.paː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo dissupō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)