dissimulatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo dissimulātus dissimulātă dissimulātum
genitivo dissimulātī dissimulātae dissimulātī
dativo dissimulātō dissimulātae dissimulātō
accusativo dissimulātŭm dissimulātăm dissimulātum
vocativo dissimulātĕ dissimulātă dissimulātum
ablativo dissimulātō dissimulātā dissimulātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo dissimulātī dissimulātae dissimulātă
genitivo dissimulātōrum dissimulātārum dissimulātōrum
dativo dissimulātīs dissimulātīs dissimulātīs
accusativo dissimulātōs dissimulātās dissimulātă
vocativo dissimulātī dissimulātae dissimulātă
ablativo dissimulātīs dissimulātīs dissimulātīs

Voce verbale

dissimulatus

  1. participio perfetto di dissimulō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /dis.si.mu.laː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo dissimulō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)