dissertaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo dissertātūrus dissertātūră dissertātūrum
genitivo dissertātūrī dissertātūrae dissertātūrī
dativo dissertātūrō dissertātūrae dissertātūrō
accusativo dissertātūrŭm dissertātūrăm dissertātūrum
vocativo dissertātūrĕ dissertātūră dissertātūrum
ablativo dissertātūrō dissertātūrā dissertātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo dissertātūrī dissertātūrae dissertātūră
genitivo dissertātūrōrum dissertātūrārum dissertātūrōrum
dativo dissertātūrīs dissertātūrīs dissertātūrīs
accusativo dissertātūrōs dissertātūrās dissertātūră
vocativo dissertātūrī dissertātūrae dissertātūră
ablativo dissertātūrīs dissertātūrīs dissertātūrīs

Voce verbale

dissertaturus

  1. participio futuro di dissertō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /dis.ser.taː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo dissertō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)