destinatorum
Latino[modifica]
Voce verbale
destinatorum
- genitivo maschile plurale del participio perfetto (destinatus) di destinō
- genitivo neutro plurale del participio perfetto (destinatus) di destinō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /deːs.ti.naː.toː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi destinatus, destinō