decerptus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo dēcerptus dēcerptă dēcerptum
genitivo dēcerptī dēcerptae dēcerptī
dativo dēcerptō dēcerptae dēcerptō
accusativo dēcerptŭm dēcerptăm dēcerptum
vocativo dēcerptĕ dēcerptă dēcerptum
ablativo dēcerptō dēcerptā dēcerptō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo dēcerptī dēcerptae dēcerptă
genitivo dēcerptōrum dēcerptārum dēcerptōrum
dativo dēcerptīs dēcerptīs dēcerptīs
accusativo dēcerptōs dēcerptās dēcerptă
vocativo dēcerptī dēcerptae dēcerptă
ablativo dēcerptīs dēcerptīs dēcerptīs

Voce verbale

decerptus

  1. participio perfetto di dēcerpō

Sillabazione[modifica]

dē | cĕrp | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /deːˈkerp.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /deˈt͡ʃerp.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo dēcerpō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)