daturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo dātūrus dātūră dātūrum
genitivo dātūrī dātūrae dātūrī
dativo dātūrō dātūrae dātūrō
accusativo dātūrŭm dātūrăm dātūrum
vocativo dātūrĕ dātūră dātūrum
ablativo dātūrō dātūrā dātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo dātūrī dātūrae dātūră
genitivo dātūrōrum dātūrārum dātūrōrum
dativo dātūrīs dātūrīs dātūrīs
accusativo dātūrōs dātūrās dātūră
vocativo dātūrī dātūrae dātūră
ablativo dātūrīs dātūrīs dātūrīs

Voce verbale

daturus

  1. participio futuro di

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /da.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)