crucifictus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo crucifictus crucifictă crucifictum
genitivo crucifictī crucifictae crucifictī
dativo crucifictō crucifictae crucifictō
accusativo crucifictŭm crucifictăm crucifictum
vocativo crucifictĕ crucifictă crucifictum
ablativo crucifictō crucifictā crucifictō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo crucifictī crucifictae crucifictă
genitivo crucifictōrum crucifictārum crucifictōrum
dativo crucifictīs crucifictīs crucifictīs
accusativo crucifictōs crucifictās crucifictă
vocativo crucifictī crucifictae crucifictă
ablativo crucifictīs crucifictīs crucifictīs

Voce verbale

crucifictus

  1. participio perfetto di crucifigō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kru.ki.fiːk.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /kru.t͡ʃi.fik.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo crucifigō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)