cruciaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo cruciātūrus cruciātūră cruciātūrum
genitivo cruciātūrī cruciātūrae cruciātūrī
dativo cruciātūrō cruciātūrae cruciātūrō
accusativo cruciātūrŭm cruciātūrăm cruciātūrum
vocativo cruciātūrĕ cruciātūră cruciātūrum
ablativo cruciātūrō cruciātūrā cruciātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo cruciātūrī cruciātūrae cruciātūră
genitivo cruciātūrōrum cruciātūrārum cruciātūrōrum
dativo cruciātūrīs cruciātūrīs cruciātūrīs
accusativo cruciātūrōs cruciātūrās cruciātūră
vocativo cruciātūrī cruciātūrae cruciātūră
ablativo cruciātūrīs cruciātūrīs cruciātūrīs

Voce verbale

cruciaturus

  1. participio futuro di cruciō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kru.ki.aː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo cruciō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)