Vai al contenuto

credendus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo crēdendus crēdendă crēdendum
genitivo crēdendī crēdendae crēdendī
dativo crēdendō crēdendae crēdendō
accusativo crēdendŭm crēdendăm crēdendum
vocativo crēdendĕ crēdendă crēdendum
ablativo crēdendō crēdendā crēdendō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo crēdendī crēdendae crēdendă
genitivo crēdendōrum crēdendārum crēdendōrum
dativo crēdendīs crēdendīs crēdendīs
accusativo crēdendōs crēdendās crēdendă
vocativo crēdendī crēdendae crēdendă
ablativo crēdendīs crēdendīs crēdendīs

Voce verbale

credendus

  1. gerundivo di crēdō

Sillabazione[modifica]

crē | dĕn | dŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kreːˈden.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /kreˈden.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo crēdō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)