conturbavit
Latino[modifica]
Voce verbale
conturbavit
- terza persona singolare dell'indicativo perfetto attivo di conturbō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kon.tur.baː.wɪt/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi conturbō
conturbavit
vedi conturbō