continuaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo continuātūrus continuātūră continuātūrum
genitivo continuātūrī continuātūrae continuātūrī
dativo continuātūrō continuātūrae continuātūrō
accusativo continuātūrŭm continuātūrăm continuātūrum
vocativo continuātūrĕ continuātūră continuātūrum
ablativo continuātūrō continuātūrā continuātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo continuātūrī continuātūrae continuātūră
genitivo continuātūrōrum continuātūrārum continuātūrōrum
dativo continuātūrīs continuātūrīs continuātūrīs
accusativo continuātūrōs continuātūrās continuātūră
vocativo continuātūrī continuātūrae continuātūră
ablativo continuātūrīs continuātūrīs continuātūrīs

Voce verbale

continuaturus

  1. participio futuro di continuō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kon.ti.nu.aː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo continuō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)