conluctandus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo conluctandus conluctandă conluctandum
genitivo conluctandī conluctandae conluctandī
dativo conluctandō conluctandae conluctandō
accusativo conluctandŭm conluctandăm conluctandum
vocativo conluctandĕ conluctandă conluctandum
ablativo conluctandō conluctandā conluctandō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo conluctandī conluctandae conluctandă
genitivo conluctandōrum conluctandārum conluctandōrum
dativo conluctandīs conluctandīs conluctandīs
accusativo conluctandōs conluctandās conluctandă
vocativo conluctandī conluctandae conluctandă
ablativo conluctandīs conluctandīs conluctandīs

Voce verbale

conluctandus

  1. gerundivo di conluctor

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kon.luːk.tan.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo conluctor

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)