compellaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
compellaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (compellaturus) di compellō (compellāre)
- genitivo neutro plurale del participio futuro (compellaturus) di compellō (compellāre)
Sillabazione[modifica]
- cŏm | pĕl | lā | tū | rō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kom.pel.laː.tuːˈroː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /kom.pel.la.tuˈro.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi compellaturus, compellō