compediturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo compedītūrus compedītūră compedītūrum
genitivo compedītūrī compedītūrae compedītūrī
dativo compedītūrō compedītūrae compedītūrō
accusativo compedītūrŭm compedītūrăm compedītūrum
vocativo compedītūrĕ compedītūră compedītūrum
ablativo compedītūrō compedītūrā compedītūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo compedītūrī compedītūrae compedītūră
genitivo compedītūrōrum compedītūrārum compedītūrōrum
dativo compedītūrīs compedītūrīs compedītūrīs
accusativo compedītūrōs compedītūrās compedītūră
vocativo compedītūrī compedītūrae compedītūră
ablativo compedītūrīs compedītūrīs compedītūrīs

Voce verbale

compediturus

  1. participio futuro di compediō

Sillabazione[modifica]

cŏm | pĕ | dī | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kom.pe.diːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /kom.pe.diˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo compediō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)