celaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo celātūrus celātūră celātūrum
genitivo celātūrī celātūrae celātūrī
dativo celātūrō celātūrae celātūrō
accusativo celātūrŭm celātūrăm celātūrum
vocativo celātūrĕ celātūră celātūrum
ablativo celātūrō celātūrā celātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo celātūrī celātūrae celātūră
genitivo celātūrōrum celātūrārum celātūrōrum
dativo celātūrīs celātūrīs celātūrīs
accusativo celātūrōs celātūrās celātūră
vocativo celātūrī celātūrae celātūră
ablativo celātūrīs celātūrīs celātūrīs

Voce verbale

celaturus

  1. participio futuro di celō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /keː.laː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo celō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)