castigatorum
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
castigatorum m
- genitivo plurale di castigator
Voce verbale
castigatorum
- genitivo maschile plurale del participio perfetto (castigatus) di castigō
- genitivo neutro plurale del participio perfetto (castigatus) di castigō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kas.tiː.ɡaː.toː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
- (sostantivo) castigator
- (voce verbale) vedi castigatus, castigō