cachinnaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo cachinnātūrus cachinnātūră cachinnātūrum
genitivo cachinnātūrī cachinnātūrae cachinnātūrī
dativo cachinnātūrō cachinnātūrae cachinnātūrō
accusativo cachinnātūrŭm cachinnātūrăm cachinnātūrum
vocativo cachinnātūrĕ cachinnātūră cachinnātūrum
ablativo cachinnātūrō cachinnātūrā cachinnātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo cachinnātūrī cachinnātūrae cachinnātūră
genitivo cachinnātūrōrum cachinnātūrārum cachinnātūrōrum
dativo cachinnātūrīs cachinnātūrīs cachinnātūrīs
accusativo cachinnātūrōs cachinnātūrās cachinnātūră
vocativo cachinnātūrī cachinnātūrae cachinnātūră
ablativo cachinnātūrīs cachinnātūrīs cachinnātūrīs

Voce verbale

cachinnaturus

  1. participio futuro di cachinnō

Sillabazione[modifica]

că | chĭn | nā | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ka.kʰin.naːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ka.kin.naˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo cachinnō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)