benedictu

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

benedictu

  1. ablativo del supino (benedictum) di benedīcō

Sillabazione[modifica]

bĕ | nĕ | dĭc | tū

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /be.neˈdik.tuː/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /be.neˈdik.tu/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi benedictum, benedīcō