baiuletur

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Voce verbale

baiuletur

  1. terza persona singolare del congiuntivo presente passivo di bāiulō

Sillabazione[modifica]

bā | iŭ | lē | tur

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /baːj.juˈleː.tur/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /baj.juˈle.tur/

Etimologia / Derivazione[modifica]

vedi bāiulō