Vai al contenuto

auditurus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo audītūrus audītūră audītūrum
genitivo audītūrī audītūrae audītūrī
dativo audītūrō audītūrae audītūrō
accusativo audītūrŭm audītūrăm audītūrum
vocativo audītūrĕ audītūră audītūrum
ablativo audītūrō audītūrā audītūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo audītūrī audītūrae audītūră
genitivo audītūrōrum audītūrārum audītūrōrum
dativo audītūrīs audītūrīs audītūrīs
accusativo audītūrōs audītūrās audītūră
vocativo audītūrī audītūrae audītūră
ablativo audītūrīs audītūrīs audītūrīs

Voce verbale

auditurus

  1. participio futuro di audiō

Sillabazione[modifica]

au | dī | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /au.diːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /au.diˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo audiō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)