assurrecturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
assurrecturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (assurrēctūrus) di assurgō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (assurrēctūrus) di assurgō
Sillabazione[modifica]
- ăs | sŭr | rēc | tū | rō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /as.sur.reːk.tuːˈroː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /as.sur.rek.tuˈro.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi assurrēctūrus, assurgō