amaricatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo amāricātus amāricātă amāricātum
genitivo amāricātī amāricātae amāricātī
dativo amāricātō amāricātae amāricātō
accusativo amāricātŭm amāricātăm amāricātum
vocativo amāricātĕ amāricātă amāricātum
ablativo amāricātō amāricātā amāricātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo amāricātī amāricātae amāricātă
genitivo amāricātōrum amāricātārum amāricātōrum
dativo amāricātīs amāricātīs amāricātīs
accusativo amāricātōs amāricātās amāricātă
vocativo amāricātī amāricātae amāricātă
ablativo amāricātīs amāricātīs amāricātīs

Voce verbale

amaricatus

  1. participio perfetto di amāricō

Sillabazione[modifica]

ă | mā | rĭ | cā | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /a.maː.riˈkaː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /a.ma.riˈka.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo amāricō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)