amaricaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo amāricātūrus amāricātūră amāricātūrum
genitivo amāricātūrī amāricātūrae amāricātūrī
dativo amāricātūrō amāricātūrae amāricātūrō
accusativo amāricātūrŭm amāricātūrăm amāricātūrum
vocativo amāricātūrĕ amāricātūră amāricātūrum
ablativo amāricātūrō amāricātūrā amāricātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo amāricātūrī amāricātūrae amāricātūră
genitivo amāricātūrōrum amāricātūrārum amāricātūrōrum
dativo amāricātūrīs amāricātūrīs amāricātūrīs
accusativo amāricātūrōs amāricātūrās amāricātūră
vocativo amāricātūrī amāricātūrae amāricātūră
ablativo amāricātūrīs amāricātūrīs amāricātūrīs

Voce verbale

amaricaturus

  1. participio futuro di amāricō

Sillabazione[modifica]

ă | mā | rĭ | cā | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /a.maː.ri.kaːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /a.ma.ri.kaˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo amāricō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)