affirmaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
affirmaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (affirmaturus) di affirmō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (affirmaturus) di affirmō
Sillabazione[modifica]
- ăf | fĭr | mā | tū | rō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /af.fir.maː.tuːˈroː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /af.fir.ma.tuˈro.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi affirmaturus, affirmō