adproperandus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo adproperandus adproperandă adproperandum
genitivo adproperandī adproperandae adproperandī
dativo adproperandō adproperandae adproperandō
accusativo adproperandŭm adproperandăm adproperandum
vocativo adproperandĕ adproperandă adproperandum
ablativo adproperandō adproperandā adproperandō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo adproperandī adproperandae adproperandă
genitivo adproperandōrum adproperandārum adproperandōrum
dativo adproperandīs adproperandīs adproperandīs
accusativo adproperandōs adproperandās adproperandă
vocativo adproperandī adproperandae adproperandă
ablativo adproperandīs adproperandīs adproperandīs

Voce verbale

adproperandus

  1. gerundivo di adproperō

Sillabazione[modifica]

ăd | prŏ | pĕ | răn | dŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ad.pro.peˈran.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ad.pro.peˈran.dus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo adproperō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)