accusaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo accūsātūrus accūsātūră accūsātūrum
genitivo accūsātūrī accūsātūrae accūsātūrī
dativo accūsātūrō accūsātūrae accūsātūrō
accusativo accūsātūrŭm accūsātūrăm accūsātūrum
vocativo accūsātūrĕ accūsātūră accūsātūrum
ablativo accūsātūrō accūsātūrā accūsātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo accūsātūrī accūsātūrae accūsātūră
genitivo accūsātūrōrum accūsātūrārum accūsātūrōrum
dativo accūsātūrīs accūsātūrīs accūsātūrīs
accusativo accūsātūrōs accūsātūrās accūsātūră
vocativo accūsātūrī accūsātūrae accūsātūră
ablativo accūsātūrīs accūsātūrīs accūsātūrīs

Voce verbale

accusaturus

  1. participio futuro di accūsō

Sillabazione[modifica]

ăc | cū | sā | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ak.kuː.saːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ak.ku.saˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo accūsō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)