accorporaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo accorporātūrus accorporātūră accorporātūrum
genitivo accorporātūrī accorporātūrae accorporātūrī
dativo accorporātūrō accorporātūrae accorporātūrō
accusativo accorporātūrŭm accorporātūrăm accorporātūrum
vocativo accorporātūrĕ accorporātūră accorporātūrum
ablativo accorporātūrō accorporātūrā accorporātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo accorporātūrī accorporātūrae accorporātūră
genitivo accorporātūrōrum accorporātūrārum accorporātūrōrum
dativo accorporātūrīs accorporātūrīs accorporātūrīs
accusativo accorporātūrōs accorporātūrās accorporātūră
vocativo accorporātūrī accorporātūrae accorporātūră
ablativo accorporātūrīs accorporātūrīs accorporātūrīs

Voce verbale

accorporaturus

  1. participio futuro di accorporō

Sillabazione[modifica]

ăc | cŏr | pŏ | rā | tū | rŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ak.kor.po.raːˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ak.kor.po.raˈtu.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo accorporō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)