abominaturarum
Latino[modifica]
Voce verbale
abominaturarum
- genitivo femminile plurale del participio futuro (abōminaturus) di abōminō o di abōminor
Sillabazione[modifica]
- ăb | ō | mĭ | nā | tū | rā | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ab.oː.mi.naː.tuːˈraː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ab.o.mi.na.tuˈra.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi abōminaturus, abōminō