abligurriens

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio presente
aggettivo di II classe
singolare
masc./fem. neutro
nominativo abligūrriēns abligūrriēns
genitivo abligūrriēntis abligūrriēntis
dativo abligūrriēntī abligūrriēntī
accusativo abligūrriēntem abligūrriēns
vocativo abligūrriēns abligūrriēns
ablativo abligūrriēnte,
abligūrriēntī1
abligūrriēnte,
abligūrriēntī1
plurale
masc./fem. neutro
nominativo abligūrriēntes abligūrriēntĭa
genitivo abligūrriēntĭum abligūrriēntĭum
dativo abligūrriēntĭbus abligūrriēntĭbus
accusativo abligūrriēntes abligūrriēntĭa
vocativo abligūrriēntes abligūrriēntĭa
ablativo abligūrriēntĭbus abligūrriēntĭbus
1solo quando usato come aggettivo

Voce verbale

abligurriens

  1. participio presente di abligūrriō

Sillabazione[modifica]

ăb | lĭ | gūr | rĭ | ēns

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ab.liˈɡuːr.ri.eːns/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ab.liˈɡur.ri.ens/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo abligūrriō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)