ablegaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo ablegātūrus ablegātūră ablegātūrum
genitivo ablegātūrī ablegātūrae ablegātūrī
dativo ablegātūrō ablegātūrae ablegātūrō
accusativo ablegātūrŭm ablegātūrăm ablegātūrum
vocativo ablegātūrĕ ablegātūră ablegātūrum
ablativo ablegātūrō ablegātūrā ablegātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo ablegātūrī ablegātūrae ablegātūră
genitivo ablegātūrōrum ablegātūrārum ablegātūrōrum
dativo ablegātūrīs ablegātūrīs ablegātūrīs
accusativo ablegātūrōs ablegātūrās ablegātūră
vocativo ablegātūrī ablegātūrae ablegātūră
ablativo ablegātūrīs ablegātūrīs ablegātūrīs

Voce verbale

ablegaturus

  1. participio futuro di ablegō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ab.leː.ɡaː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo ablegō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)