abjugaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
abjugaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (abjugaturus) di abjugō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (abjugaturus) di abjugō
Sillabazione[modifica]
- ăb | jŭ | gā | tū | rō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /abj.ju.ɡaː.tuːˈroː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /abj.ju.ɡa.tuˈro.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi abjugaturus, abjugō