abdicatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo abdicātus abdicātă abdicātum
genitivo abdicātī abdicātae abdicātī
dativo abdicātō abdicātae abdicātō
accusativo abdicātŭm abdicātăm abdicātum
vocativo abdicātĕ abdicātă abdicātum
ablativo abdicātō abdicātā abdicātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo abdicātī abdicātae abdicātă
genitivo abdicātōrum abdicātārum abdicātōrum
dativo abdicātīs abdicātīs abdicātīs
accusativo abdicātōs abdicātās abdicātă
vocativo abdicātī abdicātae abdicātă
ablativo abdicātīs abdicātīs abdicātīs

Voce verbale

abdicatus

  1. participio perfetto di abdicō (abdicare)

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ab.di.kaː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo abdicō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)